Sabiduría

19 Junio 2025 / 0 views

Poema - Andrés López Díaz
Bijubel

Bijubuk me ti asate,
ak’o me sk’el k’u x-elan ti toketike,


ak’o me sk’el lek sbon ti banamile.

Bijubuk me ti achikine,
k’uxi xa’ay ti k’usitik ta xbak’e,
ti sjubetel ik’e, ti sk’ejimol mute,
ti sk’opojel jch’iel k’opojele.

Bijubuk me ti avee,
xnichimajuk no’ox me slo’il,
xnichimajuk no’ox me sk’ejimol.

Bijubuk me ti ani’e,
ta ya’ybel yik ti nichimetike,
ta ya’ybel smuil ti ch’ul te’etike,
ta ya’ybel smuil ti ch’ul banamile.

Bijubuk me ti ak’obe
ta spikel ti yanalte’etike,
ta spikel ti uk’ume,
k’uxi xtajin ti abijilale.

Sabiduria

Que sean sabios tus ojos,
que sepan ver la forma de las nubes,
que puedan ver los colores de la tierra.

Que sean sabios tus oídos,
que puedan oír todo lo que se mueve,
el viento que silba, el pájaro que canta,
la palabra de tu hermano el hombre.

Que sea sabia tu boca,
que sólo diga palabra florida,
que sólo cante cantos floridos.

Que sea sabia tu nariz,
que pueda oler el aroma de las flores,
el aroma de los sagrados árboles,
el aroma de la sagrada tierra.

Que sean sabias tus manos,
que toquen la hierba,
que sientan el río.
Deja jugar tu sabiduría.

 

logo25

 

 

 

Música.Palabras.Cosmovisiones